Przepis na ten barszcz grzybowy znalazłem w tygodniku „Kobieta i życie” sprzed ponad 50 lat. Potrawa ta należy do kuchni regionalnej i pochodzi ze wsi Borsuki koło Pułtuska. Nie jest napisane kto nadesłał ten przepis do redakcji , ale myślę ,że zrobiła to gospodyni domowa ze wsi Borsuki. Ja nawet nie myślę ,że tak było ,ja jestem do tego święcie przekonany , bo niby skąd w redakcji by wiedzieli ,że w Borsukach taki wspaniały barszcz gotują 🙂 Ciekaw jestem czy teraz po pięćdziesięciu latach gospodynie z tejże wsi nadal mają ten barszcz grzybowy w swoim kulinarnym repertuarze. Barszcz ten jest prosty ,ale bardzo smaczny. Chciałem go ugotować i zaprezentować jeszcze przed świętami jako taki barszczyk wigilijny , niestety nie udało mi się . Często brakuje mi czasu i nie potrafię się zorganizować . Przyznaję bez bicia, jest to moja największa wada. Zdarza mi się ,że kiedy przychodzi czas zabawy sylwestrowej ja myślę o wigilii i zadaję sobie pytanie : co się takiego wydarzyło ,że na wigilię znowu karpia nie kupiłem? Natomiast kiedy przychodzi święto „Trzech Króli” zadaję sobie pytanie: dlaczego nigdzie nie byłem na „Sylwka”, dlaczego znowu straciłem okazję do napicia się? Trochę to smutne ,ale pocieszający jest fakt ,ze cały czas nad sobą pracuję. Teraz popracuję nad naszym barszczem i opiszę jak się za niego zabrać.
Składniki:
-1 kg grzybów
-jedna duża cebula
-6 łyżek śmietany
-2łyżki mąki
-przyprawy: sól, pieprz , liść bobkowy (laurowy), kwasek cytrynowy ( osobiście polecam sok z cytryny)
Sposób wykonania:
W przepisie tym zachęcano nas , aby zebrać 1 kg grzybów mieszanych. Ja jednak ze względu na porę roku skorzystałem z jednego kilograma mrożonych podgrzybków. Moje grzyby wraz z liściem laurowym, jedną upieczoną cebulą ( piekłem ją w 180 stopniach przez 30 minut) i pieprzem gotowałem przez 20 minut w dwóch litrach wody. Następnie łyżką cedzakową wyjąłem grzyby , cebulę i pociąłem w paski. Wywar z grzybów zagęściłem zawiesiną z mąki i śmietany . Do smaku dałem soli i soku z cytryny. Do powstałej zupy dodałem pokrojone grzyby i doprowadziłem całość do wrzenia. Nasz barszcz grzybowy jest gotowy. Zalecają , aby barszcz podawać z ziemniakami okraszonymi słoniną lub razowym wiejskim chlebem. Ja ze względu ,że ten barszcz traktuję jako wigilijny wybrałem tę drugą opcję.
Przepis zamieszczony był w tygodniku „Kobieta i życie” z 30 kwietnia 1972 roku.
